اولین پیک نیک

سلام آبجی گل ومهربونم ظهر شما بخیر و خوشی ممنون از لطف ومحبتت آبجی گلم منم با افتخار الینکتون کردم بازهم بهمون سر بزنید خوشحال میشیم منم به شما سر میزنم مانا و برقرار باشی آبجی گلم ............................. می توانم بعد از این، با این خدا دوست باشم، دوست، پاک و بی ریا سفره ی دل را برایش باز کنم می توان درباره ی گل حرف زد صاف و ساده، مثل بلبل حرف زد چکه چکه مقل باران راز گفت با دو قطره، صد هزاران راز گفت می توان با او صمیمی حرف زد مثل باران قدیمی حرف زد می توان تصنیفی از پرواز خواند با الفبای سکوت آواز خواند می توان مثل علف ها حرف زد با زبانی بی الفبا حرف زد می توان درباره ی هر چیز گفت می توان شعری خیال انگیز گفت مثل این شعر روان و آشنا: پیش از اینها فکر می کردم خدا… ............................ تا خدا هست ... با نگاهت به خدا چتر شادی وا کن .. و بگو با دل خود که خداهست خدا هست هنوز ماه من غصه چرا آسمان را بنگر که هنوز بعد صدها شب و روز مثل آن روز نخست گرم و آبی و پر از مهر به ما می خندد...